PRAWDA O KORZYSTANIU Z CZASÓW* – CZĘŚĆ DRUGA

Gwoli wyjaśnienia, w tym poście staram się podsumować i uprościć znalezione zależności i nie dodać zbyt dużo tabelek ani wykresów, które mogłyby zaburzyć konstrukcję posta. W związku z tym poniżej znajdziecie kilka dopisków z dodatkowymi informacjami. Wszelkie użycie słowa ‘znaczący’ jest w znaczeniu statystycznym. Cały dokument ze wszystkimi notatkami, dyskusją, tabelkami i wykresami będzie zamieszczony później.

Zagrywka

Jedną z prawd konwencjonalnych, którą opisałem jest taka, że błędy na zagrywce są częściej popełniane po wziętym czasie. Nie znaleźliśmy dowodu na to, by to była prawda. W rzeczywistości prawdą okazało się coś zupełnie odwrotnego. Pierwsza zagrywka – lub zagrywki – po, zarówno przerwie technicznej jak i taktycznej, ma mniejszy wskaźnik błędu niż zagrywka ogólna. Ten rezultat może być wyjaśniony na dwa sposoby. Albo ogólne założenie, które było potwierdzane przez lata, nie jest prawdą albo profesjonalni siatkarze, nauczeni przez trenerów lub przez lata treningów, podchodzą do zagrywki w tych momentach inaczej, co prowadzi do innych rezultatów.

Aby sprawdzić czy zawodnicy naprawdę podchodzą do zagrywki inaczej w różnych momentach meczu, sprawdziliśmy odsetek asów i idealnego przyjęcia. Dowiedzieliśmy się, że odsetek asów na początku seta był trochę większy, a po wziętym czasie trochę mniejszy, ale żaden z tych wyników nie jest znaczący. Jeśli chodzi o jakość przyjęcia (mierzony jako procent idealnego przyjęcia), ten element ogólnie jest gorszy niż po wziętych przerwach. Ten wynik również nie jest bardzo znaczący.

Ogółem możemy sensownie wywnioskować, że z powodu mniejszej liczby błędów i lepszej jakości przyjęcia, siatkarze podchodzą do zagrywki po wziętym czasie inaczej. Być może więc prawda konwencjonalna była kiedyś w istocie prawdą, nawet jeśli już nie jest*.

Faza przyjęcia

Największą teorię, jaką chcieliśmy przetestować to taka, że wzięty czas wpływa na odsetek przyjęcia. Tutaj znaleźliśmy bardzo ciekawe wyniki. Procent przyjęcia to niezwykle silna liczba. Dwie trzecie wszystkich prób zagrywki były wygrywane przez drużynę przyjmującą. Ten wynik jest prawie taki sam w przypadku ogólnej gry, podczas pierwszej piłki w secie, po taktycznej i technicznej przerwie.

Zagłębiliśmy się dokładniej, aby zobaczyć czy wzięte czasy mogą rzeczywiście być bardziej lub mniej efektywne w różnych cześciach seta. Zobaczyliśmy, że być może jest mały pozytywny efekt na odsetek przyjęcia dzięki wziętemu czasowi przed uzyskaniem 10. punktu. Jednak ogólnie nie ma znaczącego wpływu wzięcia czasu w żadnej części seta. Tak samo jest w przypadku różnicy punktów.

Serie zagrywek

Ostatnią strefą, którą wzieliśmy pod uwagę w tym projekcie, było to jak te parametry zmieniały się podczas serii zagrywek. Dowiedzieliśmy się, że prawdopodobieństwo błędów w zagrywce nie zmienia się znacząco w trakcie serii**. Z drugiej strony, odsetek przyjęcia zmienia się na gorsze. Po trzeciej zagrywce w serii, procent przyjęcia spada znacząco. Mimo, że to jest jedna z sytuacji, w której zaleźliśmy odchylenie w procencie przyjęcia, wciąż nie było znaczącego efektu w braniu czasu.

Wnioski

Nie ma danych, w tej lidze i w tym sezonie, na to, że branie czasów wpływa na grę w jakikolwiek użyteczny sposób.

Kolejne posty znajdziecie tutaj i tutaj.

Pełne badanie znajdziecie tutaj.

*Spojrzeliśmy również na Uzyskaną Rotację Ustawienia (zrobione przejście, bez uwzględnienia wygranych przyjęć po błędzie na zagrywce) oraz Uzyskaną Rotację Ustawienia po Pierwszej Akcji (przejście zrobione w pierwszym ataku po przyjęciu piłki). Oba elementy miały wyższy odsetek po wziętym czasie, czego można się spodziewać jeśli zagrywka była słabsza w tych momentach.

**Sugeruje się, że trzecia zagrywka w serii najczęściej zakończy się błędem. To założenie nie utrzymało się.